Aktualności

 

 

20/12/2023

 

GRUDNIOWA  „SZARA GODZINA”  

 

Grudzień to miesiąc, kiedy dni w roku są najkrótsze, przyroda niemalże zastyga w bezruchu, zwierzęta zapadają w zimowy sen. Może dla nas również mógłby to być czas wyciszenia i spokoju. Z takim podejściem możemy w pełni przeżywać przedświąteczny okres oczekiwania na Boże Narodzenie. Dawniej grudniowe wyciszenie sprzyjało praktykowaniu pewnej pięknej, rodzinnej tradycji adwentowej – “szarej godziny”.

„Szara godzina” to czas, kiedy krótki zimowy dzień dobiega końca, ale nie zapada jeszcze zupełna ciemność. Na ten czas cała rodzina gromadziła się w jednym miejscu – najczęściej  w kuchni, przy rozpalonym piecu,  żeby razem pomilczeć, porozmawiać, snuć opowieści, bajki, legendy. Może warto dzisiaj ożywić  ten piękny zwyczaj? Odłożyć telefony  i laptopy, zaczekać z włączeniem światła, a zamiast tego zapalić świece na świeczniku albo np. na wieńcu adwentowym? „Szara godzina” pomoże nam przeżyć ten przedświąteczny czas w pełni, pozwoli nam zobaczyć, co tak naprawdę jest ważne.

W „szarej godzinie” możemy:

– stworzyć drzewo genealogiczne  rodziny i opowiedzieć coś dobrego o każdej osobie, która się na nim znajdzie;

– odwiedzić kogoś, kto być może potrzebuje naszej uwagi i troski;

– opowiedzieć o swoich najpiękniejszych wspomnieniach świątecznych – przygotować świąteczne ozdoby, szopkę, jakiś sentymentalny prezent dla rodziny;

– poznać symbolikę świątecznych elementów: np. opłatka, sianka wigilijnego, 12 potraw, pustego miejsca przy stole;

– opowiedzieć bajkę -bajki są  jakby drzwiami pomiędzy tym co wiemy/myślimy o sobie, a tym co ukryte wewnątrz nas. Bajki, dzięki symbolom zrozumiałym dla każdego z nas, na dużo głębszym poziomie przynoszą zrozumienie, dodają sił, pozwalają spojrzeć  na problemy z konstruktywnej perspektywy.

Może  bajkę o  Diamentach  (wewnętrznych zasobach)  wykorzystacie  Państwo w „szarej godzinie”…

Bajka o Diamentach

Na początku tego wieku, u podnóża góry mieszkał pewien człowiek. W owym czasie odkryto tam wielkie złoża diamentów i wielu ludzi przejeżdżało obok jego domu zmierzając na szczyt góry w stronę pól diamentowych. Człowiek ten widząc ich myślał – „Może i ja poszedłbym szukać diamentów”- i…zostawał. Orał swoje kamieniste pole jak co roku, wyciągał z ziemi kamienie i wynosił je z pola układając coraz większą pryzmę. Pewnego dnia wyorał kamień, który spodobał mu się bardziej niż inne. Zabrał go do domu i położył w widocznym miejscu, aby cieszyć nim oczy. Mijały lata, człowiek pracował, orał pole, wyciągał kamienie, siał i zbierał plony. Złoża diamentów wkrótce wyczerpały się i ludzie wracali nie dorobiwszy się niczego. Pewnego dnia do jego drzwi zapukał poszukiwacz diamentów. Człowiek zaprosił go do domu i nakarmił, gdyż przybysz był głodny i zmęczony. Gdy najadł się do syta, zaczął rozglądać się po chacie i jego wzrok padł na ów kamień, który człowiek wyorał ze swojego pola przed paru laty.  „Człowieku” – zawołał-   „ jak żyję nie widziałem tak wielkiego diamentu!”

Dzieląc się refleksją z pozostałymi domownikami, możemy zadać sobie pytania: Gdzie leży mój diament? Czym jest ?

Życzymy Państwu dobrego przedświątecznego czasu: pełnego ciepła, spokoju, wzajemnej życzliwości i zrozumienia.

Artykuł przygotowała Renata Puchala – psychoterapeuta Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Osób Doznających Przemocy i w Kryzysie.

18/09/2023

Dobrostan psychiczny i jego rola w życiu młodego człowieka

Nowy rok szkolny to wyzwanie nie tylko dla rodziców, ale też i dzieci. Codzienne obowiązki, uczestnictwo w lekcjach i szereg nowych przedmiotów to aspekty, przez które u najmłodszych może pojawić się uczucie stresu, niepokoju. Co robić, aby wytężona praca przez  dziesięć miesięcy roku szkolnego nie zachwiała dobrostanu psychicznego?

Warto przyjrzeć się swojemu trybowi życia, zatrzymać się na chwilę i  zastanowić się czy ja potrafię zadbać o swoje zdrowie psychiczne.

Światowa Organizacja Zdrowia alarmuje, że co piąty nastolatek na świecie ma problemy psychiczne bądź behawioralne, a początek ponad połowy wszystkich zaburzeń psychicznych ma miejsce w okresie dojrzewania. W Polsce wciąż przybywa młodych ludzi, którzy potrzebują pomocy w zakresie zdrowia psychicznego, a konsekwencje braku specjalistycznego wsparcia bywają dramatyczne. Najbardziej znaczący wzrost obserwujemy w wypadku zaburzeń lękowo-depresyjnych, zaburzeń zachowania, uzależnień, a wśród dziewcząt również zaburzeń odżywiania.  Ponadto, do częstych problemów należą kryzysy wynikające z nadużywania i uzależnienia od mediów społecznościowych oraz wirtualnej rzeczywistości. Psychiatrzy wyróżniają cztery główne obszary zaburzeń u osób młodych:

  • Zaburzenia eksternalizacyjne – zachowania niedostosowane społecznie, niszczycielskie, agresywne,
  • Zaburzenia internalizacyjne – zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, depresja,
  • Problemy i zaburzenia psychiczne powiązane z chorobą somatyczną czy niepełnosprawnością,
  • Całościowe zaburzenia rozwoju – na przykład ze spektrum zaburzeń autystycznych.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO):

ZDROWIE PSYCHICZNE to dobrostan psychiczny, fizyczny i społeczny, a także zdolność do rozwoju i samorealizacji. Oznacza nie tylko brak chorób psychicznych, ale także poczucie własnej wartości i umiejętność czerpania radości z życia.

Termin zdrowie  psychiczne  dzieci i młodzieży odnosi się do dobrostanu społecznego, emocjonalnego i behawioralnego dzieci i nastolatków i jest uważany za integralną część zdrowego rozwoju.

Zatem jak dbać o zdrowie psychiczne? (kilka cennych wskazówek zarówno dla dzieci, młodzieży jak i dorosłych…)

Dbałość o zdrowie psychiczne ma ogromne znaczenie. Nie można mówić, że się o siebie dba, jeśli skupia się wyłącznie na zdrowiu fizycznym i zaniedbuje kwestie własnej psychiki. Trzeba mieć podejście całościowe i nie traktować zdrowia fizycznego i zdrowia psychicznego jako czegoś, co nie wpływa na siebie nawzajem.

1) Przede wszystkim bądź dla siebie dobry. Pamiętaj, że jesteś osobą wartościową i wartą tego, by być kochaną. Kochaj też samego siebie. Nie ma nic złego w tym, że kochasz siebie. Im szybciej to zrozumiesz, nauczysz się siebie kochać, być dla siebie dobrym i wybaczać sobie, tym lepiej. Masz prawo się mylić, popełniać błędy i poprawiać je. Nie musisz być człowiekiem idealnym.

2) Pamiętaj też o kwestiach związanych z wypoczynkiem. Nikt nie może pracować bez przerwy. Każdy człowiek potrzebuje odpoczynku. Wyjedź na wakacje, poszukaj sobie hobby, któremu będziesz poświęcał czas i oderwij się od obowiązków i szarej codzienności. Bardzo szybko zauważysz wzrost jakości własnego życia. To wcale nie muszą być duże rzeczy. Pamiętaj też o przyjemnościach dnia codziennego – gorącej kąpieli, zabiegach pielęgnacyjnych, zjedzeniu czegoś smacznego, poczytaniu książki – wszystko ma znaczenie dla Twojego zdrowia psychicznego.

3) Nie zaniedbuj też swojego ciała. Nie musisz od razu wyczynowo uprawiać sportu. Wystarczy wychodzenie na dłuższe spacery. Możesz poszukać własnej aktywności fizycznej, którą będziesz uprawiać z przyjemnością – bieganie, jazda na rowerze, spacery z psem, gra w piłkę, aerobic, taniec – wszystko jest dobre, jeśli daje Ci przyjemność i pozwala na osiągnięcie relaksu.

4) Wysypiaj się. Higiena snu jest bardzo ważna. Każdy człowiek potrzebuje snu. Ciało i umysł muszą mieć czas, by się zregenerować. Kładź się spać o określonej porze, zadbaj też o jakość własnego snu. Dobrze wywietrz pomieszczenie, nie objadaj się przed snem, spróbuj odciąć się od ciągłego przepływu informacji – nie zasypiaj ze smartfonem w ręku, nie przeglądaj informacji przed snem. Spróbuj skupić się na relaksie i wypoczynku. Nie przynoś problemów do własnej sypialni.

5) Nie rezygnuj też ze spotkań z innymi ludźmi. Człowiek jest istotą społeczną i potrzebuje innych ludzi w swoim otoczeniu. Wychodź na spotkania z przyjaciółmi, bierz udział w wydarzeniach towarzyskich, rozmawiaj z ludźmi i otaczaj się ludźmi. Nie znaczy to, że musisz codziennie brać udział w wielkim wydarzeniu czy wielkiej imprezie. Wystarczy pogawędka z rodziną, przyjacielem czy inną bliską Ci osobą. Nie wycofuj się z życia towarzyskiego. Zawsze postaraj się znaleźć czas na to, by spędzić czas z kimś, kto jest dla Ciebie ważny.

6) Pamiętaj też, że jesteś ważny. Twoje emocje, Twoje pragnienia i potrzeby mają ogromne znaczenie. Mów o nich, naucz się stawiać granice i nie pozwól, by to inni rządzili Twoim życiem. Asertywność jest bardzo pożądaną umiejętnością. Możesz się tego nauczyć – jeśli czujesz, że nie jesteś tak asertywną osobą, jakbyś chciał – nic straconego. Wszystko możesz wyćwiczyć. Niektórym podejście asertywne przychodzi nieco łatwiej, niemalże naturalnie, inni muszą się postarać. Jednak każdy człowiek może być asertywny – zawsze możesz też poprosić o pomoc specjalistów. Treningi asertywności są ważną częścią na przykład psychoterapii, a także treningu umiejętności społecznych.

Co zrobić jeśli już masz problemy ze zdrowiem psychicznym?

Zdrowie psychiczne może zacząć szwankować w każdym momencie, niezależnie od wieku czy sytuacji życiowej. Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą budzić lęk, jednak nie udawaj, że problem nie istnieje. Na szczęście w dzisiejszych czasach coraz więcej osób otwarcie mówi o swoich problemach psychicznych – także w mediach. To ma duży wpływ na ludzi. Coraz więcej osób decyduje się szukać pomocy, której potrzebuje.

Jeśli czujesz, że Twoje zdrowie psychicznie nie działa tak, jak powinno – czujesz, że w Twoim życiu dzieje się coś złego, że coś nie działa tak, jak powinno – nie rozumiesz emocji, które Tobą rządzą, zmagasz się z czymś, czego nie rozumiesz lub z czymś, co Cię po prostu przerasta, nie wahaj się poszukać pomocy.

Taką pomoc możesz znaleźć w gabinecie psychologa. To specjalista od ludzkiego umysłu, który ma odpowiednią wiedzę i narzędzia diagnostyczne, by Cię odpowiednio pokierować i rozjaśnić pewne kwestie, które wpływają na Twoje życie. Rozmowa z psychologiem ma na celu  pozwolić spojrzeć na swoje życie i dręczące Cię problemy z zupełnie innej, szerszej perspektywy, co pomoże odnaleźć rozwiązanie.

Serdecznie zapraszam dzieci i młodzież do mojego gabinetu w pokoju nr 212, znajdującego się na  1 piętrze w Specjalistycznym Ośrodku Wsparcia przy ul. Kołłątaja 64 w Puławach.

 

                                                                                            Psycholog dziecięcy

Działu Integracji i Pomocy Specjalistycznej MOPS w Puławach

                                                              Anna Nowaczek-Orzeł

28/06/2023

Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Ustawa z dnia 9 marca 2023 roku o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 535) – wchodzi w życie w dniu 22 czerwca 2023 r. Zmiany mają na celu zagwarantowanie lepszej ochrony osobom, które doświadczają przemocy.

Co się zmieni?

  1. Zmieniła się dotychczasowa nazwa ustawy „o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie”, na „o przeciwdziałaniu przemocy domowej”.

Podstawową zmianą jest sama zmiana pojęcia przemocy. Ustawodawca zmienił tytuł ustawy z „ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie” na „ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej”, by nie stygmatyzować rodziny i nie wskazywać, że tylko tam dochodzi do aktów przemocy. Konsekwencją takiej zmiany jest również zmiana definicji „przemocy w rodzinie” na „przemocą domową”.

  1. Ustawa rozszerza krąg osób, które obejmą nowe przepisy m.in. o byłego małżonka, niezależnie od faktu zamieszkiwania z osobą stosującą przemoc.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym brak jest rozciągnięcia ochrony prawnej w obszarze przemocy w rodzinie na byłych małżonków lub partnerów, jak też na sytuacje, gdy nie dzielą już miejsca zamieszkania. Tymczasem, zdarzają się sytuacje przemocowe pomiędzy byłymi małżonkami czy partnerami posiadającymi wspólne dzieci, chociażby przy okazji styczności w związku z wykonywaniem kontaktów. Zatem zachowania przemocowe mogą występować również między byłymi małżonkami, którzy w świetle prawa nie są rodziną, czy osobami żyjącymi w związkach nieformalnych.

  1. Ustawa wprowadza nowe definicje.

Zmieniona została także definicja „członka rodziny” przez wprowadzenie definicji „osoby doznającej przemocy domowej” oraz „osoby stosującej przemoc domową”.

W ustawie definicja „osoby doznającej przemocy domowej” uwzględnia: małżonka, także w przypadku, gdy małżeństwo ustało lub zostało unieważnione, oraz jego wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków, wstępnych i zstępnych oraz ich małżonków, rodzeństwo oraz ich wstępnych, zstępnych i ich małżonków, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia i jej małżonka oraz ich wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków, osobę pozostającą obecnie lub w przeszłości we wspólnym pożyciu oraz jej wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków, osobę wspólnie zamieszkującą i gospodarującą oraz jej wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków, a także osobę pozostającą obecnie lub w przeszłości w trwałej relacji uczuciowej lub fizycznej niezależnie od wspólnego zamieszkiwania i gospodarowania oraz małoletniego.

Ponadto wyodrębniona została definicja „osoby stosującej przemoc domową”, przez którą należy rozumieć osobę pełnoletnią, która dopuszcza się zachowań zdefiniowanych w ustawie jako przemoc domowa. Obecny brak takiej regulacji stwarzał trudności interpretacyjne, zwłaszcza dotyczące stosowania procedury „Niebieskie Karty” w stosunku do osób niepełnoletnich, które dopuszczały się zachowań agresywnych i przemocowych w środowisku domowym.

Wprowadzono definicję świadka przemocy domowej – jest to zarówno osoba, która słyszała o działaniach przemocowych (posiada wiedzę na temat stosowania przemocy domowej), jak i była naocznym uczestnikiem zdarzenia (widziała akt przemocy domowej).

  1. Obok przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej, ustawa wprowadza dwie kolejne formy przemocy – ekonomiczną i cyfrową.

W obowiązującej ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie definicja przemocy uwzględnia trzy rodzaje przemocy: fizyczną, psychiczną i seksualną. Jak wyjaśnia Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przemoc ekonomiczna jest zjawiskiem psychologicznym, w którym chodzi nie tylko o samą ekonomię, ale o psychiczne uzależnienie oraz upokorzenie jednej ze stron. Ze względu na fakt współwystępowania przemocy ekonomicznej z innymi jej formami oraz coraz częstsze jej stosowanie, ustawodawca rozszerzył zakres pojęciowy przemocy o czwartą jej formę, tj. przemoc ekonomiczną – czytamy w uzasadnieniu do ustawy. Polega ona na działaniach ograniczających lub pozbawiających osobę doznającej przemocy domowej dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej.

Ponadto wprowadzono kolejną formę przemocy polegającą na zachowaniu, które może wzbudzić w osobie doznającej przemocy domowej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, zwłaszcza zachowanie podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej na odległość. Jest to nowe zjawisko, które nasila się w wyniku bardziej intensywnego korzystania z Internetu i narzędzi informatycznych. Często jest rozszerzeniem przemocy, której osoby doznają poza Internetem. 

  1. Uregulowane zostały kwestie dotyczące dzieci będących świadkami przemocy domowej, które będą traktowane jako osoby doznające tej formy agresji.

W nowelizacji za osobę doznającą przemocy domowej, uznano również osobę małoletnią, wobec której jest stosowana przemoc domowa lub będącą świadkiem przemocy domowej. Przepis ten ma na celu unikniecie dotychczasowych trudności interpretacyjnych w omawianym zakresie, przez wskazanie wprost, że dziecko będące świadkiem przemocy domowej należy uznać za doznające przemocy domowej i wymaga ono pomocy i wsparcia przewidzianego w przepisach ustawy – czytamy w uzasadnieniu do ustawy.

  1. Uregulowano właściwość miejscową gminy w zakresie prowadzenia procedury „Niebieskie Karty” – w sytuacji, gdy osoba doznająca przemocy domowej lub osoba stosująca przemoc domową zmienia miejsce zamieszkania.

Zgodnie ze zmienioną ustawą właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby doznającej przemocy domowej. W przypadku gdy miejscem zamieszkania osoby stosującej przemoc domową jest inna gmina niż osoby doznającej przemocy domowej, w ustawie zakłada się możliwość powołania odrębnej grupy diagnostyczno-pomocowej do pracy z osobą stosującą przemoc domową. 

  1. Dodatkowe formy działań wobec osób stosujących przemoc domową.

Ustawa wprowadza też m.in. dodatkowe formy działań podejmowanych wobec osób stosujących przemoc domową – programy psychologiczno-terapeutyczne, których celem ma być powstrzymanie osoby stosującej przemoc domową przed dalszym stosowaniem przemocy oraz rozwijanie umiejętności samokontroli i rozwiązywania problemów bez stosowania przemocy.

  1. Przesłanki zamknięcia „Niebieskiej Karty”.

W zmienionej ustawie wymienione zostały przesłanki do zakończenia procedury „Niebieskie Karty” tj. uznania przemocy domowej i uzasadnionego przypuszczenia, że zaprzestano dalszego stosowania przemocy domowej oraz rozstrzygnięcia o braku zasadności podejmowania działań.

Ponadto, po zakończeniu procedury „Niebieskie Karty”, przez okres 9 miesięcy, będą prowadzone działania monitorujące. Działania te będą polegać analizie i ocenie sytuacji osób, które uczestniczyły w procedurze. Wprowadzenie takiego narzędzia ma na celu przede wszystkim czuwanie grupy diagnostyczno-pomocowej zarówno nad osobą doznającą przemocy domowej, jak i osobą tę przemoc stosującą i podejmowanie w razie potrzeby dalszych działań, które nie muszą być realizowane w oparciu o procedurę „Niebieskie Karty”, a mogą stanowić np. wsparcie psychologiczne, terapeutyczne czy inne wzmacniające wzajemne relacje wolne od przemocy domowej – czytamy w uzasadnieniu.

Treść ustawy: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20230000535/O/D20230535.pdf

Opracował

Radca prawny SOW

Marcin Rojczyk

2023-06-19

Potrzeby dzieci a ich funkcjonowanie w dorosłym życiu

Już za chwilę dzieci i młodzież zakończą kolejny rok nauki i rozpoczną wyczekiwaną przerwę wakacyjną. Warto w tym okresie przyjrzeć się, jak również zatroszczyć o ich różne potrzeby. Nie od dziś wiadomo, iż podstawą zdrowia jest umiejętność zaspokajania własnych potrzeb emocjonalnych w sposób zrównoważony, wolny od przesady i nieraniący siebie czy innych osób. Podstawy tej jakże ważnej umiejętności nabywamy w dzieciństwie, w relacjach z ważnymi dla nas osobami. Im bardziej zdrowe i stabilne są te relacje, tym dziecko ma większą szansę na zdrową i szczęśliwą dorosłość. Obok potrzeb fizjologicznych istnieje szereg potrzeb emocjonalnych, o których w pędzie  życia często zapominamy.

Jakie są zatem owe potrzeby emocjonalne? I co ich zaspokajanie, lub ignorowanie, może oznaczać dla przyszłości dzieci? Istnieje szereg klasyfikacji, w których jednak najczęściej powtarzają się: potrzeba bezpiecznego przywiązania, potrzeba autonomii i kompetencji, potrzeba wolności i wyrażania siebie, potrzeba spontaniczności i zabawy czy potrzeba realistycznych granic.

W zdrowo funkcjonującej rodzinie dzieci mają możliwość zaspokojenia wszystkich tych potrzeb w ramach codziennych zajęć i kontaktu z bliskimi. Dziecko, które znajduje zrozumienie i ukojenie swych emocji w rodzinie będzie miało szansę rozwinąć zdrowe sposoby ich regulowania. Doświadczenie empatii, troski czy dobrze stawianych granic pomoże mu w dorosłości przenieść te schematy na grunt przyszłych relacji.  Niezwykle ważne jest zaspokajanie potrzeby wolności i bardzo jej pokrewnej samodzielności.  Rodzice, którzy znajdują przestrzeń na samodzielność dziecka, umożliwiając mu pewne działania czy podejmowanie decyzji adekwatnych do wieku, nie tylko dają szansę nauczenia się konkretnych czynności ale przede wszystkim budują pozytywną samoocenę swych dzieci i ich wiarę we własne możliwości. Niezaspokojone potrzeby nigdy nie znikają a wprost przeciwnie, kumulują się powodując stany ogromnej frustracji. Ta z kolei prowadzi do poszukiwania, i odnajdywania, sposobów na jej zmniejszenie. Będzie to często rezygnacja z siebie, wycofanie się ale także nawiązywanie złych relacji, w których pozornie potrzeby będą realizowane.

 Z tego względu warto wykorzystywać każdą chwilę, w szczególności nadchodzący okres wakacyjny, na przyglądanie się potrzebom dzieci.  Ich lepsze poznanie zwiększy szansę na ich zaspokojenie. Uwaga poświęcona młodym ludziom i ukojenie ich potrzeb uczyni ich nie tylko bardziej szczęśliwymi ale przede wszystkim będzie nieocenioną inwestycją w ich przyszłość.

Puławy, 2023-02-23

Ogólnopolski dzień walki z depresją

“Trauma relacyjna jako źródło depresji.”

Jakie znaczenie ma doświadczenie traumy relacyjnej w życiu człowieka. Jak ją rozumieć? Kiedy możemy mówić o jej początku? Jakie są jej skutki? W jaki sposób poradzić sobie z tym doświadczeniem? Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania jest szczególnie aktualne w Światowym Dniu Walki z Depresją, której jednym ze źródeł są toksyczne, traumatyczne relacje.

Traumą relacyjną nazywamy uraz psychiczny spowodowany przez powtarzające się wydarzenia, występujące zwykle w kontekście bliskiej relacji. Do przyczyn takiego urazu zalicza się: emocjonalne zaniedbanie, przemoc psychiczną (np. umniejszanie, dokuczanie, groźby słowne), przemoc fizyczną, wykorzystywanie seksualne.

Początków traumy relacyjnej najczęściej dopatrywać należy się w dzieciństwie, w okresie którego często nawet nie pamiętamy. Zaniedbanie potrzeb dziecka, które powinny być bezwzględnie zaspokojone doprowadzają do wytworzenia mechanizmu odrzucenia. Wynikiem tych wczesnych doświadczeń może być wchodzenie w życiu dorosłym w związki, w których negatywne sytuacje z przeszłości zostaną powtórzone.

Przeżycie takich doświadczeń istotnie odbija się na zdrowiu psychicznym i fizycznym. Osoby, które cierpią z powodu traumy relacyjnej, często cierpią na choroby przewlekłe np. choroby układu oddechowego, cukrzycę, są mniej odporne na stres, z trudem znajdują w sobie poczucie wewnętrznego spokoju i szczęścia, często cierpią z powodu poczucia osamotnienia i wewnętrznej pustki, mają duże problemy z nawiązywaniem i utrzymywaniem bliskich relacji. Wiele osób, które cierpi z powodu skutków traumy relacyjnej nie ma świadomości, że to właśnie bardzo trudne, najczęściej wczesne doświadczenia bliskiej relacji mają tak duży wpływ na ich życie. Doświadczanie traumy relacyjnej przyczynia się do rozwoju zaburzeń lękowych, myśli o charakterze rezygnacyjnym oraz depresji. Osoby te wytwarzają negatywny obraz siebie.

 Jak żyć pełnią życia mimo negatywnych doświadczeń w relacji?

Na to pytanie możemy uzyskać odpowiedź podczas dobrze dobranej pracy terapeutycznej, ukierunkowanej na uczenie się prawidłowych wzorców funkcjonowania w relacji. Przepracowanie traumy relacyjnej wymaga ogromnej motywacji do wytworzenia nowych rozwiązań poprzez koncentrowanie się na tu i teraz, a nie przeszłych negatywnych doświadczeniach.

Warto zgłosić się do specjalisty, by nie dźwigać przez całe życie bagażu nieprzepracowanej traumy.

Puławy, 2022-12-22

Świąteczne zajęcia dla dzieci i młodzieży w SOW

Przedświąteczny czas to wyjątkowy moment w roku, który warto wykorzystać na to, co jest najważniejsze – czyli zatroszczenie się o innych i tworzenie pięknych wspomnień. Można robić to na wiele sposobów….W SOW staraliśmy się, aby dzieci i młodzież korzystająca ze wsparcia naszej placówki poczuła się w tym czasie wyjątkowo. Grupowe, przedświąteczne spotkania były dobrą okazją do rozmów o tradycjach bożonarodzeniowych, przygotowywania kartek i ozdób świątecznych, którymi młodzi artyści obdarują swoich najbliższych. Było wspólne kolędowanie i składanie życzeń, poczęstunek i upominki dla wszystkich. Jaka była atmosfera? Podniosła, wzruszająca, momentami zabawna…..po prostu wyjątkowa.

Puławy, 2022-11-14

19 listopada – Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci

Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci został ustanowiony w 2001 roku przez szwajcarską fundację „Światowy szczyt kobiet”. Od tego czasu do wspólnych obchodów tego Dnia przyłączyło się ponad 700 organizacji pozarządowych ze 125 krajów świata. W ten sposób utworzono międzynarodową koalicję, która organizuje akcje, formułuje postulaty i rekomendacje dotyczące praw dzieci do rządów swoich krajów. W Polsce od 2012 organizacją koalicji jest Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę.

Wszelkie inicjatywy mające na celu lepszą ochronę dzieci przed krzywdzeniem są potrzebne   i znajdują uzasadnienie. Wciąż bowiem w naszym kraju mają miejsce przypadki krzywdzenia dzieci. Wielu rodziców nadal uważa, że bicie, wyzywanie, poniżanie, straszenie pozwoli wychować dziecko na „porządnego człowieka”. W rzeczywistości doznawanie przemocy ze strony najbliższych jest jednym z najbardziej trudnych i bolesnych doświadczeń, jest traumą okaleczającą psychikę.  Następstwem przemocy w dzieciństwie mogą być zaburzenia osobowości, nerwice, psychozy, uzależnienia.

Każda przemoc zostawia ślady. Nie wszystkie widać gołym okiem…

Dzieci zazwyczaj pozostają w całkowitej zależności od osób je krzywdzących, mają  bardzo ograniczoną możliwość upomnienia się o swoje prawa, obrony przed krzywdzeniem. Pamiętajmy, że zapobieganie przemocy wobec dzieci to zadanie nie tylko instytucji i organów do tego powołanych, ale całego społeczeństwa, każdego z nas. To nie oznacza, że musisz bezpośrednio angażować się w rozwiązywanie trudnej sytuacji dziecka. Jednak zauważenie że dzieje się coś niepokojącego i zareagowanie na to jest warunkiem uzyskania przez nie pomocy.

Nie bądź obojętny na krzywdzenie dzieci!

Nie czekaj, aż będzie za późno!

Od razu zareaguj!

 

Gdzie zgłosić przemoc wobec dzieci:

  • Policja – 112;
  • Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” – 22 668-70-00;
  • Komitet Ochrony Praw Dziecka – 22 626 94 19;
  • Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci – 800 100 100;
  • Telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży – 116 111;
  • Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka – 800 12 12 12 (całodobowy);
  • Najbliższy ośrodek pomocy społecznej;
  • Można wysłać (także anonimowo) list do najbliższego sądu czy prokuratury z dokładnym opisem sytuacji.

Puławy, 04-10-2022

„Grupa wsparcia dla osób doznających przemocy i w kryzysie”

Informujemy, że istnieje możliwość dołączenia do grupy wsparcia dla osób doznających przemocy i w kryzysie w ramach realizowanego przez MOPS projektu Bezpieczna Przystań.

Zajęcia mają charakter warsztatowy, psychoedukacyjny i są prowadzone przez Panią Bożenę Małek – trenera Porozumienia bez przemocy z wieloletnim doświadczeniem.

Spotkania odbywają się dwa razy w miesiącu w czwartki w godz. 9.00 – 11.00 w budynku Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia przy ul. Kołłątaja 64 w Puławach.

Harmonogram spotkań do końca 2022 roku:
13 i 27 października,
10 i 24 listopada,
8 i 15 grudnia.

Kontakt:

telefoniczny 81 458 67 78 lub
bezpośrednio w siedzibie SOW – pokój 210.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych z terenu miasta Puławy.

Puławy, 23-09-2022

„Trening umiejętności wychowawczych” dla rodziców

Informujemy, że w miesiącu wrześniu rozpoczyna się „Trening umiejętności wychowawczych” dla rodziców, który będzie realizowany w Specjalistycznym Ośrodku Wsparcia przy ul. Kołłątaja 64 w Puławach. Serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych. Szczegółowe informacje i zapisy pod numerem telefonu: 81 458 67 78.

Bezpieczne wakacje….również w sieci (część 3)

Jak przeciwdziałać uzależnieniom od urządzeń cyfrowych?

Badania i raporty z ostatnich lat dowodzą, że internet staje się przestrzenią coraz bardziej niebezpieczną dla młodych ludzi. Chodzi zarówno o czas spędzony ze smartfonem czy komputerem, jak i oglądane treści. Bez wyraźnych granic i zasad łatwo popaść w uzależnienie. Z tego względu warto pamiętać o przestrzeganiu kilku zasad:

  • Czas

Niezwykle ważne jest dostosowanie ilości czasu spędzonego w sieci do wieku dziecka.

Rekomenduje przestrzeganie określonego czasu w zależności od wieku dziecka:

  • do 2 r.ż. – całkowity brak kontaktu z urządzeniem cyfrowym
  • 3 – 5 lat – maksymalnie 1 godzina dziennie
  • 6 – 12 lat – do 2 godzin dziennie
  • 13 – 18 lat – do 3 godzin dziennie

 

  • Pora

Oprócz czasu spędzonego w internecie istotna jest też pora.

Nocne używanie ekranów, które emitują niebieskie światło, oszukuje mózg, przesyłając mu informacje, że jest środek dnia. Hamuje to produkcję melatoniny, czyli hormonu snu. Dobrze jest więc wprowadzić zasadę rezygnacji z używania urządzeń cyfrowych 2 godz. przed snem.

  • Tematyka

Internet jest pełen różnorodnej tematyki, dlatego dzieci są narażone na kontakt z treściami nie zawsze dostosowanymi do ich wieku i rozwoju. Zaciekawienie różnymi tematami powoduje, że młody człowiek pragnie do nich powracać.

Warto rozmawiać z dzieckiem o jego doświadczeniach w sieci i podkreślać jakie niebezpieczeństwa mogą z tego wynikać. Chodzi tu głównie o nawiązywanie znajomości z osobami podającymi się za kogoś innego, treści pełne przemocy i nieodpowiedni język czy udział w czatach nastawionych na poniżanie i hejt.

  • Własny przykładCyfrowy detoks przyda się również nam. Jeśli chcemy, aby nasze dzieci w zdrowy sposób używały swych telefonów lub tablety dobrze abyśmy stali się tego wzorem. Szanse na to, że młode osoby na dłuższą chwilę zapomną o używaniu cyfrowych gadżetów zdecydowanie maleją, kiedy ich rodzice lub opiekunowie nieustannie sprawdzają wiadomości i przeglądają portale.

Zarówno życie dorosłych jak i dzieci przepełnione jest elektroniką, która stała się nieodzowna jego częścią. Jednak przy odrobinie wysiłku można z powodzeniem ograniczyć używanie internetu, co tym samym da przestrzeń na rozwijanie relacji. Okres wakacyjny jest dobra okazją do budowania zarówno więzi rodzinnych jak i rówieśniczych, które często umykają podczas codziennej gonitwy.

Życzymy wszystkim udanych wakacji!

Zespół SOW

 

Bezpieczne wakacje……również w sieci (część 2)

Wakacje kojarzą się z dużą ilością wolnego czasu. Dzieci i młodzież bez wątpienia w tym okresie nie zrezygnują z korzystania z urządzeń cyfrowych. Powinniśmy mieć świadomość, że to właśnie oni są szczególnie podatni na uzależnienia od internetu. O ile bowiem inne używki są w młodym wieku poza zasięgiem, lub dostęp do nich jest mocno utrudniony, to smartfon, komputer i internet są w zasadzie powszechnie dostępne. To ryzyko uzależnienia potęguje fakt, że najmłodsi nie są emocjonalnie gotowi na niektóre treści i nie potrafią odróżniać dobra od zła. Nastolatkowie przeżywają kryzysy tożsamości, czy wahania nastroju. Sieć staje się często miejscem ucieczki od problemów, sesje internetowe pozwalają zapomnieć o kłopotach, a stymulując określone obszary mózgu pozwalają na doznawanie uczucia ukojenia i przyjemności. Wszystko to może przyczynić się do pogłębienia mechanizmów uzależnienia.

 

Uzależnienie od sieci internetowej ma różne oblicza:

Pornografia

Rozwojowi uzależnienia sprzyja fakt, że treści porno są dostępne za jednym kliknięciem. Dzieci mogą na nie trafić celowo lub przypadkowo, np. poprzez mylne wyniki wyszukiwania, spam czy reklamę. Dla najmłodszych dzieci jest to szok i trauma. Starsze dzieci, w efekcie kontaktu z pornografią, mają wypaczone wyobrażenia na temat seksualności i relacji seksualnych. Pornografia może stanowić zachętę dla młodych ludzi do wczesnego rozpoczynania współżycia seksualnego oraz może powodować instrumentalne traktowanie swoich przyszłych partnerów. Powoduje również spustoszenie w mózgu dziecka poprzez upośledzenie obszarów odpowiedzialnych za samokontrolę. Pornografia może też być zachętą do własnego obnażania się w sieci i dzielenia swoim wizerunkiem, co z kolei może prowadzić do cyberprzemocy.

Fonoholizm

Uzależnienie to wiąże się z kompulsywnym używaniem telefonu komórkowego.

Osoba cały czas musi mieć urządzenie obok siebie, a w razie jego braku nie jest w stanie normalnie funkcjonować. Przebieg nałogu związany jest z nieustannym lękiem przed tym, że osobę ominie coś ważnego kiedy nie będzie miała ciągłego dostępu do sieci w telefonie.

Przymus korzystania z telefonu ma podwójne oblicze. Z jednej strony młody człowiek chce być na bieżąco z tym, co dzieje się u jego rówieśników. Z drugiej strony odczuwa silne przynaglenie do publikowania zdarzeń ze swojego życia.

Gry komputerowe

Uzależnienie jest związane z takimi zachowaniami jak: wielogodzinne spędzanie czasu na grze, okłamywanie najbliższych, co do jego ilości, zaniedbywanie obowiązków, poświęcanie się wyłącznie grze, obsesyjne o niej myślenie oraz rozdrażnienie i gniew w przypadku braku dostępu do gry.

Istotnym aspektem nałogu jest spadek wrażliwości i empatii oraz znieczulenie na przemoc.

Gry komputerowe bardzo często przedstawiają siat pełen agresji, fizycznych bójek a nawet zabijania, co ma niekorzystny wpływ na rozwój coraz to młodszych dzieci grających w sieci.

Social media To uzależnienie od korzystania z poszczególnych aplikacji lub portali internetowych, takich jak Facebook czy Instagram, które to pozwalają ich użytkownikom na komunikowanie się pomiędzy sobą poprzez zamieszczanie informacji, zdjęć lub filmów.

Rozwojowi uzależnienia sprzyja fakt, że z mediów społecznościowych można korzystać niemal na każdym urządzeniu, w tym telefonie.

Świat dziecka przenosi się do sieci, to tu komunikuje się z rówieśnikami poprzez zamieszczanie postów lub komentowanie tych zamieszczonych przez inną osobę oraz oglądanie zdjęć i filmów dokumentujących codzienne życie.

Uzależnienia, o których mowa w artykule są niezwykle groźne. Posiadanie wiedzy, jak do nich nie dopuścić, lub jak sobie z nimi radzić wydaje się być w dzisiejszych czasach nieodzowne. Ale o tym w naszym kolejnym materiale.

Zespół SOW

Bezpieczne wakacje……również w sieci (część 1)

Wakacje zbliżają się wielkimi krokami Nasze dzieci po roku ciężkiej pracy niebawem rozpoczną zasłużony wypoczynek. Marzeniem wielu rodziców jest to, by ten czas był spędzony aktywnie – z rówieśnikami, na świeżym powietrzu. Niemniej jednak dzieci coraz częściej wybierają świat wirtualnej rzeczywistości, który zapewnia im nielimitowaną rozrywkę – gry, kontakt z przyjaciółmi poprzez portale społecznościowe czy komunikatory.

Ten świat, który otwiera nowe perspektywy, generuje również poważne zagrożenia dla dorosłych, a zwłaszcza dla najmłodszych.

Czy mamy świadomość jakie to są zagrożenia i jak można im przeciwdziałać? W tym i kolejnym materiale postaramy się odpowiedzieć na te pytania.

Jakie objawy powinny nas zaniepokoić?

  • Silne pragnienie korzystania z internetu (media społecznościowe, gry, czat).
  • Brak kontroli nad korzystaniem z urządzeń cyfrowych – korzystanie bez względu na okoliczności, np. pora nocna, spotkania rodzinne, towarzyskie, lekcje.
  • Objawy odstawienia takie jak: nerwowość, agresja, nadpobudliwość czy brak koncentracji.
  • Sukcesywne wydłużanie czasu spędzanego w sieci.
  • Utrata zainteresowań, pogorszenie wyników w nauce.
  • Pogorszenie relacji rodzinnych i rówieśniczych.
  • Pogorszenie zdrowia fizycznego i psychicznego – zaburzenia snu, obniżenie nastroju, zaburzenia mowy, otyłość, problemy ze wzrokiem, zaburzenia koncentracji, pamięci.

O uzależnieniu możemy mówić, gdy występują przynajmniej 3 z powyższych objawów.

Czym jest uzależnienie od urządzeń cyfrowych?

Najprościej można powiedzieć, że polega ono na niekontrolowanym korzystaniu ze smartfona, komputera bądź z internetu w sposób, który powoduje szkody w sferze fizycznej, psychicznej, społecznej czy ekonomicznej u osoby korzystającej z tych urządzeń i/lub u otoczenia. Dlatego tak ważne jest, abyśmy wykazali się ogromną czujnością, w cyberświecie pozostawali krok przed dzieckiem, nigdy w tyle!

Uzależnienie od urządzeń cyfrowych jest tak samo niebezpieczne, jak alkoholizm czy narkomania i podlega tym samym mechanizmom. Ma ono różne oblicza – zawsze jednak wiąże się z poważnymi konsekwencjami:

  • Wciąż rozwijający się mózg u dzieci młodzieży łatwo przyzwyczaja się do prędkości i krzykliwej grafiki związanej z internetem. Może to stać się przyczyną wielu problemów z zachowaniem takich jak ADHD, brak cierpliwości lub słaba koncentracja.
  • Dzieciom wychowanym na natychmiastowej gratyfikacji jaką oferuje internet, ciężej pogodzić się z porażkami, które są częścią życia.
  • Korzystanie z mediów społecznościowych nie tylko rodzi problemy z rozwijaniem i podtrzymywaniem relacji, ale też karmi dzieci zafałszowanym obrazem świata idealnego.

Dlatego nie wolno bagatelizować tego problemu!

                                                                                                                                  Zespół SOW

1 czerwca – święto wszystkich dzieci

Każdy kochający rodzic pragnie szczęścia dla swojego dziecka, nie tylko tego dnia… Mądrej miłości do dziecka można i warto się nauczyć. Jako rodzic masz za zadanie wyposażyć swoje dziecko w plecak, z którym pójdzie w świat. Od tego, co do niego włożysz zależy, czy dziecko odnajdzie spełnienie, będzie szczęśliwe i pewne swojej wartości.

Zasady dobrego rodzica:

  1. Kochaj swoje dziecko. Zawsze!

Jeśli dziecko czuje bezwarunkową miłość rodziców, bez względu na to, co zrobiło, nie będzie bało się do tego przyznać. Wie bowiem, że otrzyma wsparcie, a nie karę. Bezwarunkowa miłość okazywana wprost – słowami, gestami i zachowaniem to najskuteczniejsza droga do uczynienia dziecka szczęśliwym. Pozwala mu zbudować pewność siebie i poczucie własnej wartości. Uczy tego, jak znaleźć miłość w świecie. Dlatego nigdy nie daj się zniechęcić do zachwycania się swoim dzieckiem.

  1. Słuchaj uważnie tego, co mówi Twoje dziecko.

Starając się wejść w świat dziecka, bez przykładania własnych miar i oceniania, lepiej je poznasz i zrozumiesz. Z większą ufnością powierzy ci ono swoje problemy, rozterki. Wasze więzi będą silniejsze i trwalsze.

  1. Pozwalaj dziecku okazywać uczucia.

Akceptując wszystkie emocje dziecka, także te trudne i jednocześnie nie akceptując szkodliwych zachowań podyktowanych np. złością, uczysz je, jak radzić sobie z emocjami nie krzywdząc innych. Ucz dziecko mówienia o uczuciach, szukaj z nim odpowiedzi na pytanie, skąd się wzięły i podpowiadaj, jak sobie z nimi radzić.

  1. Wyznaczaj granice i bądź konsekwentny.

Szczęśliwe dziecko to takie, które wie, według jakich reguł ma postępować, żeby było dobrze. Dzięki granicom i normom dziecko uczy się odróżniać dobro od zła, poznaje różnorodne wartości. Konsekwentne trzymanie się granic zwiększa poczucie bezpieczeństwa dziecka.

  1. Wspieraj samodzielność dziecka.

Dziecko najlepiej uczy się poprzez doświadczenie. Warto mu pozwolić badać, odkrywać, próbować nowych rzeczy, samodzielnie pokonywać trudności. Ma prawo popełniać błędy. To dla niego najlepsza szkoła życia.

  1. Chwal i zachęcaj swoje dziecko.

Osoby z wysoką samooceną są na ogół ambitne, radosne, pewne siebie. Łatwiej osiągają życiowe cele. Warto więc wzmacniać w dziecku poczucie własnej wartości oraz uczyć rozpoznawania swoich mocnych i słabych stron, warto chwalić nie tylko za efekt starań, lecz także za wytrwałość w drodze do celu, za włożoną pracę.

  1. Podaruj dziecku swój czas.

Wspólna zabawa daje nie tylko radość, ale przede wszystkim buduje poczucie wspólnoty i przynależności. Warto zadbać, aby ten czas był dobry jakościowo i odłożyć inne sprawy na później. Poświęcenie dziecku całej uwagi jest cenniejsze od wielu godzin spędzonych „obok siebie”, np. na oglądaniu TV czy surfowaniu w sieci.

Pamiętaj!

To, jakim człowiekiem będzie Twoje dziecko, zależy od Ciebie!

Postaw więc na dialog, cierpliwość, dobry przykład i patrzenie sercem.

Szczęście Twojego dziecka jest w Twoich rękach!

 

Zespół SOW

Pomoc psychologiczna dla obywateli Ukrainy

Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Osób Doznających Przemocy i w Kryzysie w Puławach oferuje bezpłatną pomoc psychologiczną w języku polskim uchodźcom z Ukrainy. Zapraszamy osoby potrzebujące wsparcia do siedziby SOW przy ul. Kołłątaja 64 w Puławach w dni robocze w godzinach 7.00 – 19.00.

Porady telefoniczne pod numerami: 81 458 67 77  lub 81 458 67 78.

Pomoc świadczona jest przez 2 psychologów, zarówno dla osób dorosłych, jak również dzieci.

Depresja u dzieci i młodzieży

Objawy depresji u dzieci i młodzieży

Objawy depresji można obserwować już u małych dzieci, choć bywają one mylące – maluchy skarżą się na bóle brzucha, bóle głowy – ich depresja ukrywa się pod postacią objawów somatycznych. Jeśli dochodzi brak zainteresowania zabawą, rezygnacja z form spędzania czasu, które zwykle sprawiały radość, opiekunowie powinni być czujni. Depresja u małych dzieci jest bowiem „zamaskowana” objawami płynącymi z ciała i często kojarzy się z innymi problemami.

U starszych dzieci depresja również objawia się w sposób nietypowy: te w wieku szkolnym stają się drażliwe, szybko się smucą, ich nastój błyskawicznie się zmienia, a negatywne emocje pozostają w nich na długo. Płacz lub kłótnie mogą wywołać zwykłe prośby o posprzątanie pokoju czy zmianę ubrania. Podobne zachowania można obserwować w szkole: drobna krytyczna uwaga, niepowodzenie w nauce wywołują silne reakcje emocjonalne.

W przypadku nastolatków diagnoza jest szczególnie trudna, ponieważ część objawów depresji: wycofanie się z aktywności, utrata zainteresowań, problemy ze snem, brak motywacji do działania – to zachowania pojawiające się u większości nastolatków, wynikające ze specyfiki okresu dorastania. U nastolatków chorujących na depresję objawy, które wysuwają się na pierwszy plan mogą różnić się od tych, które najczęściej występują u dorosłych (smutek, obniżony nastrój). Często najbardziej widoczne jest rozdrażnienie, napady złości, wrogość.

Jak rozpoznać depresję u swojego dziecka/ucznia?

Rodzice i nauczyciele powinni opierać się na obserwacji zmian w zachowaniu, w charakterze relacji z kolegami, w poziomie szkolnych osiągnięć, w natężeniu szkolnych aktywności.

Aby dostrzec sygnały ostrzegawcze, ważna jest znajomość dziecka/ucznia  i towarzyszenie mu w rozwoju.

Szczególną uwagę powinny zwrócić:

  • chwiejność nastroju, drażliwość, impulsywność, pobudzenie psychoruchowe,
  • obniżony nastrój, niechęć do aktywności, które wcześniej sprawiały radość,
  • wycofanie się z relacji z rówieśnikami i rodziną, brak energii, bezczynność,
  • pogorszenie się ocen,
  • rezygnacja z zajęć pozalekcyjnych,
  • zaburzenia snu: bezsenność lub nadmierna senność,
  • zmiana apetytu – jego brak, chudnięcie lub przeciwnie – objadanie się,
  • obniżenie samooceny, poczucie winy, krytycyzm wobec siebie,
  • postrzeganie przyszłych wydarzeń jako negatywnych,
  • zaniechanie dbałości o wygląd,
  • nasilone skargi na dolegliwości fizyczne (bóle głowy, bóle brzucha),
  • autoagresja, samookaleczanie się, odurzanie się (alkohol, leki, narkotyki),
  • zainteresowanie tematyką śmierci i samobójstw.

Jeśli u dziecka zauważamy większość powyższych, niepokojących objawów, które utrzymują się powyżej dwóch tygodni – należy zasięgnąć porady specjalisty: psychologa dziecięcego, psychiatry dziecięcego.

Samookalecznie i myśli samobójcze zawsze powinny zapalić czerwoną lampkę! W takich sytuacja od razu idziemy z dzieckiem do psychiatry. Możemy nawet pojechać prosto do szpitala.

Przyczyny depresji u dzieci i młodzieży

Ciężko jest wskazać jedną, konkretną przyczynę choroby. Bardzo często do jej pojawienia się prowadzi wiele przyczyn. Na rozwój depresji u dzieci i młodzieży mają wpływ czynniki:

  1. Biologiczne, związane z uwarunkowaniami genetycznymi.

Oznacza to, że ryzyko zachorowania rośnie wraz z pojawieniem się zaburzeń u innych członków rodzinny.

  1. Psychologiczne, związane z osobowością dziecka, czyli występowanie trudności w radzeniu sobie ze stresem, niska samoocena czy słabe umiejętności w kontaktach społecznych.
  2. Środowiskowe, czyli kondycja najbliższego otoczenia dziecka.

Chodzi tu o zdarzenia w życiu rodzinnym takie jak rozwód, przemoc czy uzależnienie rodzica, jak również trudne relacje z rówieśnikami (osamotnienie, rywalizacja).

Jak wygląda leczenie depresji u dzieci i młodzieży?

Aby skutecznie działać w sytuacji problemów emocjonalnych dziecka potrzeba zbudować dobrą relację, mieć gotowość do szczerej rozmowy z młodym człowiekiem. Ważny jest szacunek, respektowanie wspólnie ustalonych zasad, uniknie zbędnej krytyki. Dzieci potrzebują poświęcenia im uwagi, zainteresowania. Problemy młodzieży w postaci słabych ocen, wagarów, konfliktów w grupie rówieśniczej powinny być zawsze traktowane jako sygnał większych, osobistych trudności.

Zdiagnozowanie depresji u młodego człowieka to początek pracy nad powrotem do zdrowia. Najskuteczniejszym sposobem postępowania w przypadku diagnozy depresji jest psychoterapia, niekiedy wymagane jest włączenie farmakoterapii. O włączeniu leków, ich odstawieniu czy zmniejszeniu dawki każdorazowo decyduje lekarz psychiatra.

Depresja to bardzo trudne zaburzenie, mogące prowadzić do samobójczej śmierci pacjenta, dlatego nie wolno lekceważyć objawów choroby, a dziecko musi bezwzględnie uzyskać specjalistyczną pomoc. Podczas leczenia i terapii niezbędna jest ścisła współpraca rodziców z nauczycielami, bowiem w tych dwóch środowiskach funkcjonuje i przechodzi swoją terapię dziecko/uczeń. Pomoc psychologiczna – psychoterapia w przypadku depresji może przybierać różne formy. Najczęściej jest to terapia indywidualna, gdzie młody człowiek uczy się rozpoznawać, nazywać swoje problemy, poznaje nowe sposoby funkcjonowania, nabywa umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Korzystając z terapii indywidualnej dziecko często dostaje propozycję uczestniczenia    w terapii grupowej. To spotkania, w których uczestniczy jednocześnie kilka osób w podobnym wieku, doświadczających podobnych trudności. Często u podstaw problemów emocjonalnych młodzieży leżą trudności ze znalezieniem swojego miejsca w grupie rówieśniczej.  Terapeutyczne spotkania grupowe mają na celu m. in. poprawę stosunków z rówieśnikami, naukę zdolności komunikowania się i tworzenia relacji.

W trakcie terapii dziecka często zauważa się potrzebę wsparcia innych członków rodziny i wówczas pada propozycja terapii rodzinnej. Zdarza się, że opiekunowie muszą przyjrzeć się także swojemu funkcjonowaniu w relacji z dzieckiem oraz ze sobą nawzajem.

Zapraszamy również do obejrzenia filmu, który ma na celu zwrócenie uwagi na problem depresji wśród nastolatków oraz uwrażliwienie na subtelne sygnały, które wysyła nastolatek z depresją – pokazanie, że z pozoru wszystko może wyglądać normalnie, a w środku dziecko przeżywać kryzys.

Próba samobójcza nastolatka to kryzys świata dorosłych. Bądźmy uważni i czujni, bo  nasze dzieci wysyłają do nas konkretne sygnały.

„ZNIKAJĄCE DZIECI, NASTOLETNIA DEPRESJA”

https://www.youtube.com/watch?v=gAdMVDVWYlQ

Depresja – choroba cywilizacyjna

Słowo „depresja” jest powszechnie używane w naszym języku. Bardzo często stosowane jest do opisania chwilowych smutków lub niepowodzeń, a tymczasem to poważna choroba wymagająca kompleksowego podejścia i leczenia. Nieleczona depresja prowadzi do wielu konsekwencji społecznych, zdrowotnych, a nawet grozi utratą życia.

 Depresja jest chorobą, która objawia się przewlekłymi zaburzeniami nastroju – ciągłym smutkiem, spadkiem zainteresowania swoim życiem, brakiem energii do wykonania najprostszych czynności.  Mogą też pojawić się dodatkowe objawy, takie ja: apatia, bezsenność, brak apetytu, trudności w koncentracji, brak poczucia własnej wartości, unikanie innych ludzi, myśli o śmierci i samobójstwie.

Do zaburzeń psychicznych dołączają objawy somatyczne, czyli cielesne. Chorzy zaczynają zaniedbywać swoje codzienne obowiązki: pracę, szkołę, higienę osobistą. Podstawowe czynności takie jak wstanie z łóżka czy pójście do sklepu, urastają do rangi problemu.

Przyczyny depresji

Żyjemy coraz szybciej i intensywniej, poświęcając coraz mniej czasu na odpoczynek i regenerację swoich zasobów. Żyjemy bardziej globalnie ale jednocześnie coraz bardziej samotnie. Konflikty, presja czasu i osiągnięć, brak wsparcia i zrozumienia – wszystkie te czynniki wpisujące się w nasz współczesny styl funkcjonowania wpływają na wzrost zachorowań na depresję. Niezdrowy tryb odżywiania i brak ruchu oraz szukanie pocieszenia i rozwiązania problemów w alkoholu bądź innych substancjach psychoaktywnych dodatkowo wzmagają objawy.

Wśród przyczyn depresji wymienia się również takie czynniki psychospołeczne czy biologiczne jak:

  • uwarunkowania genetyczne,
  • zaburzenia neuroprzekaźnictwa,
  • zaburzenia hormonalne,
  • choroby somatyczne,
  • negatywny sposób myślenia,
  • konflikty w domu, przemoc,
  • błędy wychowawcze,
  • wygórowane wymagania.

Leczenie i przebieg choroby

Zmiany nastroju o charakterze depresyjnym trwające dłużej niż dwa tygodnie powinny skłonić nas do szukania pomocy. W każdej sytuacji objawy sugerujące depresję warto skonsultować.

Depresję może zdiagnozować lekarz psychiatra lub psycholog.

Można ją leczyć, najlepiej kompleksowo, czyli łącząc farmakoterapię i psychoterapię. Niekiedy wystarcza sama psychoterapia.

W leczeniu depresji bardzo ważny jest również ruch i relaks. Mózg podczas wysiłku fizycznego wytwarza endorfiny, czyli – potocznie mówiąc – hormony szczęścia, których brakuje człowiekowi zmagającemu się z depresją. Ruch nie jest oczywiście magicznym remedium – człowiekowi w depresji nadal jest potrzebne wsparcie czy leczenie farmakologiczne – ale może być pomocny.

Bardzo istotna jest też edukacja chorego oraz jego najbliższych.

Zaniedbywanie lub bagatelizowanie tego problemu, tak jak w przypadku innych chorób, przyczynia się do długiego i niepotrzebnego cierpienia.

Istotne uwagi dla bliskich osób chorujących na depresję

Każdy z nas ma grono bliskich, znajomych, przyjaciół, których rola w pokonaniu choroby jest ogromna. Dlatego jeżeli zauważyłeś u kogoś z Twojego otoczenia objawy wskazujące na depresję, kieruj się poniższymi wskazówkami:

  • Nie traktuj depresji jako lenistwa, słabego charakteru czy złej woli. Depresja jest poważną chorobą, podobnie jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, zawał serca.
  • Nie udzielaj rad typu: „weź się w garść”, „nie histeryzuj”, „inni mają gorzej”, „nie przesadzaj”.
  • Nie wysyłaj swojego bliskiego na urlop, żeby odpoczął. Tę chorobę należy leczyć.
  • Gdy podejrzewasz u osoby bliskiej depresję – nakłoń ją do wizyty u specjalisty (lekarza psychiatry lub psychologa).
  • Gdy masz trudność z przekonaniem swojego bliskiego do podjęcia leczenia, zwróć się o pomoc do osoby, która ma u niego/niej autorytet.
  • Nie staraj się swojemu bliskiemu na siłę zorganizować czasu, nie narzucaj się, ale bądź w pobliżu, oferuj swoją pomoc i wsparcie. Obserwuj i reaguj.
  • Jeśli osoba chora będzie mówić o samobójstwie, informuj o tym lekarza i inne bliskie osoby, nawet jeśli poprosiła Cię o zachowanie tajemnicy.

Pamiętaj!

 Depresja jest chorobą, którą da się wyleczyć i trzeba leczyć.

  • Proszenie o pomoc jest oznaką siły, a nie słabości.
  • Każdy z nas bez względu na wiek, wykształcenie czy płeć czasem potrzebuje pomocy.
  • Kryzysy są normalnymi etapami rozwoju.
  • Twoje zdrowie i życie są najważniejsze!

23 lutego – Światowy Dzień Walki z Depresją

23 lutego przypada Światowy Dzień Walki z Depresją. Celem tego dnia jest upowszechnianie wiedzy na temat zaburzeń depresyjnych – czym są, w jaki sposób można im zapobiegać i leczyć. Chodzi również o zmniejszenie stygmatyzacji związanej z tą chorobą i zachęcenie do szukania pomocy.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest w czołówce najpoważniejszych chorób na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw. Prognozy ekspertów wskazują,    że do 2030 roku stanie się pierwszą, najczęściej diagnozowaną jednostką chorobową. Szacuje się, że w Polsce choruje na nią 4 miliony ludzi, natomiast w skali świata 350 milionów.

Na depresję może zachorować każdy, bez względu na wiek, płeć, pochodzenie, wykształcenie, status społeczny czy ekonomiczny. Niepokojące są również statystyki występowania depresji wśród dzieci i młodzieży. Pokazują one, że depresja może występować nawet u około 20%, nastolatków, a zachorowalność ta ma tendencję wzrostową.

Trzeba pamiętać, że nieleczona depresja może być poważnym zagrożeniem życia. Jak dowodzą statystyki, przyczyną zgonu u około 25% pacjentów z depresją jest samobójstwo, natomiast   40-80% ma myśli samobójcze.

Dlatego nie można bagatelizować objawów tej choroby. Bądźmy czujni i nie bójmy się szukać pomocy, kiedy zajdzie taka potrzeba!

Zespół Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Osób Doznających Przemocy i w Kryzysie w Puławach w ramach cyklu artykułów zamieszczanych w najbliższym czasie na naszej stronie internetowej przybliży nam istotne informacje dotyczące depresji.

19 listopada – Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci.

 

Niech ten dzień stanie się momentem szczególnej refleksji nad tym, jak każdy z nas chroni dzieci przed krzywdzeniem…..

Trzeba pamiętać, że przemoc doznawana ze strony najbliższej osoby jest doświadczeniem traumatycznym, okaleczającym psychikę.  Następstwem przemocy w dzieciństwie mogą być zaburzenia osobowości, nerwice, psychozy, uzależnienia.

Każda przemoc zostawia ślady. Nie wszystkie widać je gołym okiem…

Na pewno pragniemy wychować nasze pociechy na porządnych, dobrych ludzi, którzy będą dawać sobie radę w tym trudnym i nie zawsze przyjaznym świecie oraz darzyć nas szacunkiem.

Pytanie, czy zawsze ten cel próbujemy osiągnąć właściwymi metodami? Czy z miłością i szacunkiem wyznaczamy dziecku granice?

Czy masz świadomość, że:

Jeśli krytykujesz dziecko, uczysz je potępiania…

Jeśli traktujesz dziecko wrogo, uczysz je agresji…

Kiedy wzbudzasz w nim strach, staje się lękliwe…

Kiedy wyśmiewasz dziecko, uczy się nieśmiałości…

Kiedy je zawstydzasz, traci pewność siebie…

Drodzy rodzice !

Gdy zachęcacie dziecko do działania, uczycie je wiary w siebie

Gdy chwalicie dziecko, uczycie wdzięczności

Gdy akceptujecie dziecko, uczycie jak kochać

Gdy dajecie dziecku poczucie bezpieczeństwa uczy się ufności

Gdy traktujecie dziecko z uwagą i troską, uczy się szacunku

Bycie rodzicem to jedna z najpiękniejszych, ale także najtrudniejszych ról życiowych.

Życzymy Państwu, aby budowanie pozytywnej więzi z Waszym dzieckiem – bez używania przemocy, dostarczało Wam dużo radości i satysfakcji

Szczęście Twojego dziecka jest w Twoich rękach!!!

Jeśli doświadczyłeś przemocy w rodzinie lub znajdujesz się w kryzysie…..

Jeśli chciałbyś lepiej radzić sobie z emocjami, stać się odporniejszym na stres, zbudować właściwe poczucie wartości….

Weź udział w warsztatach, które pomogą Ci odzyskać równowagę wewnętrzną i stać się bardziej pewnym siebie

SOW w Puławach zaprasza na bezpłatny trening kompetencji osobistych „Odzyskaj Siebie”. Program warsztatów zakłada 10 spotkań raz w miesiącu po 90 minut.

Szczegółowe informacje: Małgorzata Szymańska SOW ul Kołłątaja 64, pok. 211, tel: 81 458 67 78.

Trening umiejętności wychowawczych

Zajęcia dla dzieci i młodzieży rozwijające kompetencje społeczne

Powrót do szkoły po wakacjach

W trosce o naszych młodych klientów oraz ich rodziców, rodziny, w związku z nadejściem nowego roku szkolnego przygotowaliśmy kilka wskazówek jak uporać się z nową rzeczywistością i nadchodzącymi zmianami:

Więcej…

Szanowni Państwo,

Pomimo wakacji Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Osób Doświadczających Przemocy i w Kryzysie w Puławach kontynuuje świadczenie pomocy psychologicznej.

Jeżeli:

– Czujesz się stale przygnębiony…

– Nie dajesz sobie rady z codziennością….

– Przeżywasz kryzys emocjonalny….

– Znajdujesz się w sytuacji bez wyjścia…..

– Nie radzisz sobie ze stresem….

– Doświadczasz przemocy w rodzinie….

– Zamartwiasz się o swój stan zdrowia….

– Nie możesz pogodzić się ze stratę bliskiej osoby….

– Chcesz być lepszym rodzicem…..

Nasza oferta skierowana jest do Ciebie.

 

Zakres działalności Ośrodka obejmuje:

Indywidualne formy wsparcia:

  • Terapia psychologiczna dla dorosłych
  • Terapia psychologiczna dla dzieci
  • Psychoterapia
  • Wsparcie pedagogiczne
  • Pomoc prawna

Grupowe formy wsparcia dla dorosłych:

  • Grupa wsparcia dla osób doznających przemocy
  • Trening kompetencji osobistych
  • Grupa wsparcia dla rodziców
  • Trening kompetencji wychowawczych

Grupowe formy wsparcia dla dzieci:

  • Grupa dla młodzieży rozwijająca kompetencje emocjonalno-społeczne
  • Grupa dla dzieci rozwijająca kompetencje emocjonalno-społeczne

Mieszkania chronione

Telefon zaufania

Przyjdź do naszej siedziby przy ul. Kołłątaja 64 lub zadzwoń:

tel: 81 458 67 78.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Puławach, dzięki Specjalistycznemu Ośrodkowi Wsparcia dla Osób Doznających Przemocy i w Kryzysie zapewni profesjonalne wsparcie psychologiczne, prawne oraz socjalne każdemu znajdującemu się w potrzebie.

Z dniem 1 lipca 2019r rozpoczyna funkcjonowanie Specjalistyczny Ośrodek Wsparcia dla Osób w kryzysie i doświadczających przemocy. Prosimy o zapoznanie się z regulaminem projektu znajdujący się w zakładce rekrutacja .

Osoby zainteresowane wsparciem w ramach projektu mogą zgłaszać się do pracowników socjalnych MOPS, koordynatora projektu Panią Karolinę Mroczek –Chaborę, oraz w dniach 24-26 czerwca 2019r w pok. 15 MOPS ( tel. 81 458 69 79).